Τελικά πρέπει να μας περνούν για πολύ ηλίθιους, επιεικέστατος όρος για χαρακτηρισμό, όταν μας λένε ότι πρέπει να μπούμε σε πρόγραμμα («ΠΟΛΕΙΣ ΔΙΚΥΚΛΙΣΤΩΝ: ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ – CYCLO» Διακρατικό Πρόγραμμα Εδαφικής Συνεργασίας Μεσογειακού Χώρου MED Operation Programme 2007-2013), για να καταφέρουμε να βάλουμε κατά κάποιο τρόπο στη ζωή μας και την καθημερινότητά μας το ποδήλατο.
Πρέπει λέει να ανταλλάξουμε εμπειρίες με άλλα μεσογειακά κράτη, να μας δοθούν χρήματα για να φτιάξουμε σταθμούς ποδηλάτων και τρίχες.
Δεν χρειάζονται προγράμματα, ούτε και χρήματα από την Ετρώπη για να δημιουργήσει κανείς ένα δίκτυο ποδηλατοδρόμων στην πόλη. Απλή βούληση χρειάζεται, μια συγκοινωνιακή μελέτη από αυτές που κάθονται στα συρτάρια, διαχωριστικά στο ήδη υπάρχων οδικό δίκτυο,
(ξέρει ο κολονάκιας) απαγόρευση πάρκινγκ σε ορισμένους δρόμους ή παρκάρισμα αυτοκινήτων μόνο από τη μία πλευρά, δέκα σημεία με ειδικούς χώρους πάρκινγκ ποδηλάτων και τίποτε περισσότερο.
Τα χρήματα για να αγοράσουμε ποδήλατο, ευτυχώς ακόμη μας περισσεύουν, δε περιμένουμε την Ευρώπη να μας τα χαρίσει.
Μας πρήξατε με τα ευρωπαϊκά σας προγράμματα και με τις μεγαλοστομίες σας. Μόνο λίγο ευρωπαϊκό αέρα χρειαζόμαστε στην πόλη μας κι αυτόν δεν είστε ικανοί να μας τον φέρετε κύριοι και κυρίες του μεγάρου.
Άντε να μαζέψετε καμία ψήφο από αυτούς που φτιάχνονται με αερολογίες, μπουρδολογίες και ευρωπαϊκά προγράμματα, που στην τελική τις περισσότερες φορές υλοποιούνται ίσα-ίσα για να γίνει η φιέστα κι αφήστε τους υπόλοιπους να καβαλήσουν τα ποδήλατά τους και να φύγουν από αυτή τη πόλη.
Όσο για σας, έχουμε να σας προτείνουμε το ποδήλατο της φωτογραφίας. Να το πάρετε και να πάτε στη λίμνη να πνιγείτε.
