31 Ιανουαρίου, 2012

Γιαούρτι και Ελευθέρια



Με πολύ χαρά μαθαίνω και αν μπορεί κάποιος αρμόδιος πολύ θα ήθελα να μου το επιβεβαιώσει, ότι φέτος στα "Ελευθέρια" δε θα φάνε το γνωστό φαί οι "επίσημοι" αγωνιστές του σήμερα, σε κάποιο από τα ξενοδοχεία της πόλης μας.

Μάλλον αποφάσισαν και περιέργως ορθώς σκέφτηκαν, για πρώτη φορά ομολογώ, ότι τρώγοντας η ίδια πάντα συγκεκριμένη χορτασμένη ομάδα πολιτών της πόλης των Ιωαννίνων (αιρετοί, παπάδες και στρατιωτικοί), δεν τιμά κατ' ανάγκη τους προγόνους μας και τις θυσίες τους,

Ας ελπίσουμε ότι το σκέφτηκαν και ότι δεν φοβήθηκαν την κατακραυγή του κόσμου και το (μπιπ), γιατί αυτή τη φορά είναι σίγουρο ότι θα το αρπάξουν.

28 Ιανουαρίου, 2012

Τραινοποδηλασία στο Αγρίνιο



Το ΕΜΠ είχε εκπονήσει μελέτη, που παρουσίασε στις αρχές του χρόνου, για την αξιοποίηση των παλαιών γραμμών του Πλαταμώνα και τις μετρικής γραμμής του άξονα της Πελοποννήσου, με αξιοποίηση των παλαιών σταθμών σε πολιτιστικά κέντρα ή παραδοσιακά καφενεία.


Παράλληλα εταιρεία ποδηλάτων της Αχαΐας σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Πατρών σχεδίασε μια πατέντα που δίνει τη δυνατότητα στα ποδήλατα να κινούνται πάνω στις σιδηροδρομικές ράγες, όπου στις ρόδες τοποθετούνται βοηθητικές ρόδες που κουμπώνουν πάνω στις γραμμές και επιτρέπουν την ισορροπία και την κίνηση του ποδηλάτη.

Αξιοποίησαν λοιπόν την ιδέα οι Φίλοι Σιδηροδρόμου Βορειοδυτικής Ελλάδος στον παλαιό σιδηροδρομικό σταθμό του Αγγελοκάστρου. Οι φίλοι επιστράτευσαν την επινοητικότητα τους και έφτιαξαν ένα μικρό αυτοσχέδιο βενζινοκίνητο βαγόνι 4 το πολύ ατόμων και δυάδες ποδηλάτων με ρόδες ειδικά διαμορφωμένες ώστε να οδηγούν πάνω σε ράγες.

Νέοι δρόμοι στην αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων σιδηροδρομικών γραμμών ανοίγουν με τα τρενοποδήλατα, μέσα από τις μαγευτικές διαδρομές που ακολουθούσε ο σθδηρόδρομος. Θα πρέπει ωστόσο να αναφέρουμε ότι οι φίλοι του σιδηροδρόμου καθάρισαν τις σιδηροδρομικές ράγες προκειμένου τα οχήματα αυτά να εφαρμόζουν πάνω σε αυτές και να μπορούν να κινούνται.
Ecocity

25 Ιανουαρίου, 2012

Δεν αντέχω άλλο… Ζητάω βοήθεια....Θέλω να ζήσω


Κραυγή αγωνίας από ένα κορίτσι που παρακαλάει για ζωή. Από ένα κορίτσι από τα εκατοντάδες που νοσούν ανάμεσά μας από τη σύγχρονη μάστιγα της νευρικής ανορεξίας.
Ένα κορίτσι ζητάει βοήθεια απ’ όποιον μπορεί να της την προσφέρει. Ένα κορίτσι που ζει ανάμεσά μας και ζητάει τα χέρια μας για να την τραβήξουν από το θάνατο. Ένα κορίτσι που δυστυχώς ζει σε ένα κράτος που της γυρίζει την πλάτη, που η ανθρώπινη ζωή μεταφράζεται μόνο με οικονομικούς όρους. Ένα κορίτσι που η απουσία κοινωνικών δομών την σπρώχνει στο θάνατο κι αυτή και την οικογένειά της. Ένα κορίτσι που αδυνατεί οικονομικά να αντιμετωπίσει την αρρώστια της.

Ας στερηθούμε ένα γεύμα ο καθ’ ένας από εμάς κι ας το προσφέρουμε στο συνάνθρωπό μας  που μας το ζητάει. Σ΄ένα συνάνθρωπο που αυτή τη στιγμή επιβιώνει από τη βοήθεια της εκκλησίας. Σ΄ένα συνάνθρωπο που ζητάει να σωθεί πηγαίνοντας στην Αθήνα στην ΑΝΑΣΑ , μια μη κερδοσκοπική εταιρία, που όμως προσφέρει μόνο ημερήσια φροντίδα.

Ας δώσουμε  ΑΝΑΣΑ ζωής κι ελπίδας σ’ ένα νέο άνθρωπο.

Ας προσφέρουμε ύπνο και ελπίδα σε μία μάνα που δεν αντέχει άλλο να κλαίει και κάθε βράδυ να ζει με την αγωνία αν το παιδί της αναπνέει.

Λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 448/627717-95




23 Ιανουαρίου, 2012

Υπάρχουν άστεγοι και στα Γιάννινα;

Στο κεντρικότερο σημείο των Ιωαννίνων, στην παλιά "Όαση" υπάρχει ένα πανό με μια εφημερίδα κολλημένη επάνω του, με τον τίτλο: " Υπάρχουν άστεγοι και στα Γιάννινα;"









21 Ιανουαρίου, 2012

Το προφίλ ενός Γιαννιώτη



Ο Γιαννιώτης είναι ένα πολύ ιδιαίτερο άτομο με ιδιομορφίες και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Είναι ένας χαρακτήρας ως επί τω πλείστον εσωστρεφής, με ερμητικά κλεισμένες τις πόρτες του σπιτιού του και του εαυτού του. Είναι βαρύς και αδιάλλακτος, δε χαμογελά συχνά και πολύ σπάνια γελάει με τη ψυχή του ή ξεκαρδίζεται, κυρίως δημόσια, στα γέλια.

Δεν είναι ποτέ χαλαρός στη συμπεριφορά του, κυρίως όταν έχει να κάνει με ανθρώπους που δεν γνωρίζει καλά και δεν αφήνει και πολλά περιθώρια ούτε στους άλλους για «ελαφρότητα», όπως θα τη χαρακτήριζε. Αισθάνεται ότι αν αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο και χαλαρό οι άλλοι Γιαννιώτες θα τον παρεξηγήσουν, όπως ακριβώς κάνει και ο ίδιος σε ανάλογες περιπτώσεις. Γι’ αυτό και νιώθει άβολα σε άλλα μέρη με πιο χαλαρές συμπεριφορές. Μιλάει με βαριά προφορά και η αγαπημένη του λέξη είναι το "ΟΡΕ" ή ακόμη καλύτερα το "Ά ΟΡΕ".

Αφήνεται να τον παρασύρει η ευθυμία μόνο σε περιπτώσεις μέθης ή πολύ μεγάλης χαράς, χορεύει σπάνια, κυρίως βαριά κι ασήκωτα τραγούδια, φλερτάρει ακόμη πιο σπάνια, τα χαρακτηριστικά του είναι συνήθως σφιγμένα, το βλέμμα του κριτικό και αυστηρό.

Η συμμετοχή του στα τεκταινόμενα της πόλης είναι από ελάχιστη έως ανύπαρκτη και εξαντλείται, ασκώντας κριτική πάντα μέσα στα πλαίσια τεσσάρων τοίχων, καφέ, ουζερί, μπαρ κλπ.

Δεν ξεβολεύεται εύκολα από το πρόγραμμά του, όποιο κι αν είναι αυτό και δεν του αρέσουν οι εκπλήξεις. Σε καμία περίπτωση δεν θα τον χαρακτηρίζαμε ενεργό πολίτη, ανοιχτό σε ομάδες, συνεργασίες, πρωτοβουλίες, προτάσεις και αγώνες, εκτός από αυτούς που αφορούν τον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ. Όλα αυτά αισθάνεται ότι τον αποπροσανατολίζουν από την καλά ταχτοποιημένη του καθημερινότητα. Η ενεργοποίηση τον τραντάζει, τον βγάζει από τη ράθυμη κατάστασή του. Όλα είναι δουλειά των άλλων και τρελαίνεται για το σλόγκαν «αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα».

Τις περισσότερες φορές χλευάζει τους ανθρώπους που ενεργοποιούνται γύρω του και τους κριτικάρει αμείλικτα. Είναι βαρύς ακόμη και στο να σχολιάσει σε δημοσιεύματα στο διαδίκτυο, γιατί κουράζεται να σκεφτεί και να γράψει. Πιστεύει ότι η μουσντρουβιά και η παθητικότητα είναι συνώνυμο της σοβαρότητας.

Το μεγαλύτερο προτέρημά του είναι να αποταμιεύει χρήματα και να έχει στην κατοχή του πολλά ακίνητα για να αισθάνεται σίγουρος, ελεύθερος και περήφανος!

15 Ιανουαρίου, 2012

Βράβευση των Αριστούχων Μαθητών



Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012, Βράβευση των Αριστούχων μαθητών από το Δήμο Ιωαννιτών στο Πνευματικό κέντρο, ώρα 11:00 π.μ. με συμμετοχή του George Gakis and the Troublemakers.


Ελπίζω και εύχομαι αυτή τη φορά να πραγματοποιηθεί μια βράβευση διαφορετική από αυτές των προηγούμενων ετών. Να οργανωθεί μία βράβευση που θα επιβραβεύει τις προσπάθειές και τους κόπους των παιδιών αυτών, δείχνοντας τον απαιτούμενο σεβασμό στο πρόσωπό τους.

Στην πόλη των Γραμμάτων και των Τεχνών υπάρχουν αρκετοί σύγχρονοι εκπρόσωποί τους που ζουν και δραστηριοποιούνται σ΄αυτήν την πόλη. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών, άνθρωποι που η δουλειά τους έχει διακριθεί και βραβευτεί σε Πανευρωπαϊκό ή και σε Παγκόσμιο επίπεδο. Σ΄αυτούς τους ανθρώπους οφείλει να απευθύνει πρόσκληση ο Δήμος να βραβεύσουν τους αριστούχους μαθητές αυτής της πόλης. Τέτοιοι εκπρόσωποι αρμόζει να δώσουν το βραβείο στα παιδιά που κόπιασαν και διακρίθηκαν στα γράμματα, τέτοιοι οι εκπρόσωποι αρμόζει να φωτογραφηθούν με τα συγκεκριμένα παιδιά.

Δε μπορεί ο κάθε αιρετός που έτυχε να ψηφιστεί από μια μερίδα ανθρώπων και ασκεί την όποια πολιτική, να βραβεύει, να καμαρώνει και να φωτογραφίζεται με τον αριστούχο μαθητή.

Δε μπορεί ο εκπρόσωπος καμιάς εκκλησίας να βραβεύει τον ενδεχομένως αλλοδαπό αριστούχο μαθητή, ούτε καν το Γιαννωτόπουλο. Επιτέλους οι αιρετοί και η εκκλησία δεν είναι ούτε πρότυπα, ούτε μαϊντανοί, ούτε αρμόδιοι και κατάλληλοι για τα πάντα.

Ας δείξουμε λίγο σεβασμό σ΄αυτά τα παιδιά, που στιγματίσαμε το μέλλον τους με αναποτελεσματικές πρακτικές και λανθασμένα πρότυπα.

Ας τα βραβεύσουμε δίνοντάς τους πέρα από το αριστείο και το «μετάλλιο» και ένα δώρο με κάποια αξία και χρηστικότητα γι΄αυτά, ας σεβαστούμε την ηλικία τους.
 Το να τους προσφέρουμε ένα βιβλίο του Συνδέσμου αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων του Σπύρου Εργολάβου για τα παιδιά δεν έχει καμία αξία. Μπορεί πράγματι να είναι σημαντικό, αλλά πιστέψτε με, παντελώς ανούσιο για εφήβους. Τι τα ενδιαφέρει τα παιδιά του σήμερα τι έκανε ο τάδε Γυμνασιάρχης ή Λυκειάρχης του χθες.

Θα μπορούσε ο Δήμος π.χ. να δώσει μια δωροεπιταγή από βιβλιοπωλεία της πόλης μας σε κάθε παιδί, ισάξιο του ποσού που του στοιχίζει και το βιβλίο των αποφοίτων Ζωσιμαίας, για να αγοράσει ένα βιβλίο της δικής του αρεσκείας. Θα μπορούσε να κληρώσει πέντε-δέκα i-Pad, πέντε Laptop κλπ.

Δε θα δεχτώ με τίποτε τη δικαιολογία ότι ο Δήμος δεν έχει χρήματα, γιατί σε λίγες μέρες θα διαθέσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να φάνε και να πιούνε οι ίδιοι που κάνουν και τις βραβεύσεις σε ξενοδοχείο της πόλης μας για να γλεντήσουν τα «Ελευθέρια».