Είμαστε όλοι μαζί στο "χαράκωμα"

Επιτέλους πέρασε κι αυτή η πρωτότυπη πραγματικά απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Ζήσαμε πραγματικά πρωτότυπες εκδηλώσεις που απευθυνόταν σ΄όλο το λαό των Ιωαννίνων, αντικρίσαμε πραγματικά πρωτότυπα πρόσωπα, ακούστηκαν πάρα πολύ πρωτότυπες ομιλίες, ανταλλάχτηκαν πολύ πρωτότυπα δώρα, είδαμε παλαίμαχους όλων των ειδών.

Το μόνο που δεν ξέρω είναι αν ήταν πρωτότυπα τα γεύματα που ντερλίκωσαν όλοι αυτοί οι "φρέσκοι" πολιτικοί, στρατιωτικοί και παπάδες, που μας μιλούν για ηρωικές πράξεις προγόνων και συνέχεια της θυσίας των σύγχρονων Ελλήνων.

Γενικά ήταν μία απελευθέρωση που είχαν την τιμητική τους όλοι αυτοί που πάλεψαν όλα αυτά τα χρόνια για να καταστρέψουν την Ελλάδα.

Μου άρεσε πολύ που είδα τα ελάχιστα πια γεροντάκια της Εθνικής Αντίστασης, να παρελάζουν μέσα στη βροχή. Πραγματικά είμαι πολύ περίεργη. Έχουν άραγε καλέσει ποτέ σε ένα από αυτά τα τσιμπούσια τους ανθρώπους της Εθνικής Αντίστασης να τους κάνουν το τραπέζι; Πόσο θα φάνε άραγε αυτοί οι κακόμοιροι; Τόσο πολύ δεν περισσεύει ή τους μυρίζουν;

Μου άρεσε πολύ που είδα την πιο συγκινητική σκηνή εδώ και πάρα πολύ καιρό, αλλά δυστυχώς μόνο στην τηλεόραση και για λίγο. Τον αγαπημένο μου Γκόντα να φιλιέται και να αγκαλιάζεται με τον άλλο τον αγαπημένο μου, το Μελανίδη ντε! Δε σας κρύβω, έκλαψα.

Μου άρεσε πάρα πολύ που είδα το Λοβέρδο να σφυρίζει στους αποσυρμένους μπασκετμπολίστες, Έλληνες και Ισπανούς, αλλά να μεταμορφώνεται σε «κότα» όταν έπρεπε να πάει να εγκαινιάσει τη μόνη αξιόλογη εκδήλωση, μαζί με την έκθεση φωτογραφίας του Μπαλάφα, στο Χατζηκώστα.
Βλέπετε δεν αντέχεται ο Γιαουρτοπόλεμος εκτός γηπέδου!

Μου άρεσε πολύ που είδα τη μαθητιώσα νεολαία να παρελάζει μέσα στη βροχή προς τέρψη των καλά προφυλαγμένων λαμόγιων μας.
Μα καλά βρε Αννούλα μου, εσύ στέλνεις εγκυκλίους στα σχολεία με πεντακόσιες οδηγίες για να προφυλαχτούν τα παιδιά από τη νέα γρίπη και δε λες τίποτε όταν τα βλέπεις αυτά τα κακόμοιρα που τους κλέψατε το αύριο, να παρελάζουν μέσα στη βροχή; Πώς να σε πιστέψω εγώ μετά ότι θέλεις το καλό τους;

Αυτό όμως που λατρεύω να παρακολουθώ στην παρέλαση κάθε χρόνο τέτοια μέρα είναι οι Μανιάτες με τα κουμπούρια τους. Δε μπορώ να πω, έρχονται εδώ τα παλικάρια και τους επιτρέπουμε να πυροβολούν μέσα στον κόσμο. Να μη ξεχνιόμαστε. Αυτοί είναι άντρες, όχι αστεία!

Γιατί όμως αυτούς τους αφήνουν ανεξέλεγκτους και μάλιστα θέλουν να μας πείσουν ότι είναι και φολκλόρ, ενώ τα άλλα παλικάρια, τα απελπισμένα, που δεν κρατάνε κουμπούρια, αλλά κάτι αυγουλάκια, άντε και κανένα γιαουρτάκι, τα φυλάει ένας σκασμός διμοιρίες ΜΑΤ;
Αυτά γιατί δεν τ’ αφήνουν να «απελευθερωθούν» άραγε;