Νονός της ναυαρχίδας ο κ. Παπασταύρος, πνευματικός πατέρας του ναυάρχου και ο κ. Ριστάνης, αρχιερέας στα φίλτρα και στις δόσεις. Το όνομα αυτής «Τιτανικός ΙΙΙ».
Χαρά και γλέντια στο κατάστρωμα. Ψυχολογία κρουαζιέρας επικρατούσε. Απ’ όλα είχε το πλήρωμα και παλιά και νέα ναυαρχάκια και κωλοπετσωμένα και ψαρωμένα.
Μόνο ο ναύαρχος ήταν λίγο κουρασμένος. Τσάμπα οι χειροκροτητές-συμβασιούχοι προσπαθούσαν να τον ανεβάσουν. Σα να μου φάνηκε ότι από τη μια προσπαθούσε να προσελκύσει κόσμο για την κρουαζιέρα, αλλά σα να’ θελε και να τους προειδοποιήσει συγχρόνως. Σπάνια στιγμή ειλικρίνειας και αξιοπρέπειας για το ναύαρχο. Κρίση θα περνάει.
Οι υπόνοιές μου δεν άργησαν να επιβεβαιωθούν.
Είπε κάποια στιγμή ο «ΧΡΥΣΟΣ» μου: «Αυτό λοιπόν που θα κριθεί στις εκλογές του Νοεμβρίου για όλες τις τοπικές κοινωνίες και για τα Γιάννινα είναι πως θα διαχειριστούν, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους, την κρίση».
Νάτα μας…Άστο ναύαρχε να μου λείπει. Κρουαζιέρα μαζί σου δεν έρχομαι. Ήδη έχω πληρώσει πολύ ακριβά τα δύο προηγούμενα ταξίδια μας κι ακόμη τα χρωστάω. Φαντάσου για να με προειδοποιεί κιόλας τι έχω να πληρώσω.
Άστο καλύτερα ναύαρχε που σου λέω. Βερεσέ τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου