Η ψήφος έχει μεγάλη δύναμη. Δεν την χρησιμοποιούμε πάντα, όπως πρέπει. Το πώς και το τι ψηφίζουμε κάθε φορά εξαρτάται από μια σειρά παραγόντων απρόβλεπτων τις περισσότερες φορές.
Το αν και το πώς ψηφίζουμε σε μια εκλογική διαδικασία, εξαρτάται από την πολιτική-οικονομική-κοινωνική συγκυρία εκείνης της στιγμής, από τα οικογενειακά-προσωπικά πολιτικά μας πιστεύω, από την παρουσία, τα προγράμματα και την ιδεολογία των πολιτικών κομμάτων και των σχημάτων που συμμετέχουν στη διαδικασία, ψηφίζουμε από προσωπικά κίνητρα, οφέλη, πικρίες, στάση ζωής, νοοτροπίες, από την αύρα των συμμετεχόντων, από κατευθύνσεις άλλων προσώπων, από αψυχολόγητη απόφαση της τελευταίας στιγμής μέσα στο παραβάν. Κάθε άνθρωπος και διαφορετικοί λόγοι.

Κάθε σκέψη και απόφαση σεβαστή για τους οποιουσδήποτε λόγους κι αν παίρνεται. Κάθε ψήφος προσωπική συμμετοχή.

Αυτό όμως που δεν μπορώ να δεχτώ είναι η «γραμμή», που κάποια πολιτικά κόμματα δίνουν στους οπαδούς τους με δημόσιες τοποθετήσεις τους. Δεν μπορώ να δεχτώ την καθοδήγηση της δύναμής μας, της ψήφου μας, δεν μπορώ να δεχτώ τις κατευθύνσεις στην στάση της καθημερινότητάς μας, στις διαδικασίες που αφορούν τη ζωή μας.
Τέτοιου είδους ενέργειες μου θυμίζουν τα «σκονάκια» που δίνονται σε ηλικιωμένους ανθρώπους που σέρνονται στην κάλπη, χωρίς να ξέρουν τις περισσότερες φορές τι και ποιον ψηφίζουν.

Δεν κουράστηκαν κάποια κόμματα να μας περούν για κάφρους; Δεν τους άγγιξε άραγε ούτε στο ελάχιστο η μεγάλη αποχή και τα άκυρα;

Έλεος κύριοι.