Πώς κατάντησα έτσι;

Ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί που θέλουν να καθορίζουν τη ζωή μου; Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να γνωρίζουν τα πάντα για μένα;
Ποιοι είναι αυτοί που θα μου λένε συνεχώς πως θα ζω, αν θα ζω, που θα ζω και αν χρειάζεται να ζω;
Ποιοι είναι επιτέλους αυτοί οι κανόνες και το πλαίσιο μέσα στο οποίο κάθε φορά αναπνέω και ποιοι είναι αυτοί που το ανατρέπουν και το επαναδιαπραγματεύονται κάθε φορά;

Πότε και ποιους εξουσιοδότησα;

Ποιοι είναι αυτοί που κατάφεραν με δόλιο τρόπο να υποθηκεύσουν τη ζωή μου; Ποιοι είναι αυτοί που θα πρέπει να τους υπηρετώ μέσα σε ένα φαινομενικά δημοκρατικό πλαίσιο;
Ποιοι είναι αυτοί που νόμισαν ότι τους χρωστάω την ύπαρξή μου;
Ποιοι είναι αυτοί που έχουν προδιαγράψει το μέλλον των παιδιών μου;
Τι είδους πλύση εγκεφάλου τους έχω επιτρέψει να μου κάνουν καθημερινά και να έχω φτάσει στο σημείο να αναμασάω και να αναπαράγω την υποδούλωσή μου, νοητική και σωματική;
Ποιοι είναι αυτοί που τους επέτρεψα να με ωθήσουν ενάντια στο συνάνθρωπό μου;
Ποιοι είναι αυτοί που τους επέτρεψα να σκέφτονται για μένα, να ορίζουν τη συνείδησή μου και τις πράξεις μου, την καθημερινότητά μου, τη διάθεση, τα συναισθήματά μου;

Πως έφτασα εγώ σ’ αυτό το σημείο; Πότε δέχτηκα το φασισμό αβασάνιστα;
Πότε ασπάστηκα τη δουλοπρέπεια χωρίς καν να το συνειδητοποιήσω;
Μέσα από πια διαδικασία έγινα παθητικό όργανο μιας καλά κρυμμένης βίας και απάθειας, την αποδέχτηκα, την επικρότησα, τη χειροκρότησα.
Πότε και μέσα από ποια διαδικασία σταμάτησα να σκέφτομαι, να παράγω ιδέες, να παράγω θετικά συναισθήματα, σταμάτησα να γελάω, να χαίρομαι, να διεκδικώ, να αντιδρώ;

΄Αραγε πότε και πως κατάντησα έτσι εγώ;