Ακατέργαστα διαμάντια

Ένα διαμάντι έρχεται ένα διαμάντι φεύγει. Σήμερα θα μιλήσουμε για το πρώτο το ακατέργαστο. Ανακαλύφθηκε σε μια περιοχή κοντά στη πόλη μας και για να τιμήσουμε το γεγονός ρίξαμε τα τείχη μας και συμπεριλάβαμε στο δήμο μας και την περιοχή που εξορύχτηκε . Το ανακάλυψε, ποιος άλλος; ο ναύαρχος σε ένα από τα αμέτρητα ταξίδια του! Το είχε εντοπίσει από παλιά κι επειδή φοβόταν μήπως κάποιος του το κλέψει, το πήρε κοντά του για να το ελέγχει, του έδωσε μάλιστα και αρμοδιότητες και εξουσία, λίγα πράγματα μη φανταστείτε, κοινώς το παραμύθιαζε. Του έβγαλε και όνομα, Σίντο το φώναζε. Το κατεργαζόταν και το δούλευε σιγά-σιγά κι εκείνο ένιωθε ευτυχισμένο στον ονειρεμένο του μικρόκοσμο.


Μια μέρα τσακώθηκε με το ναύαρχο, σήκωσε και κεφάλι, άκουσον-άκουσον, ως και ναύαρχος απείλησε να γίνει, τα πήρε ο ναύαρχος κι έτρεξε στα δικαστήρια να του κάνει μήνυση. Είπε στον εισαγγελέα να το επαναφέρει στην τάξη γιατί τρελάθηκε! Σήκωσε ανάστημα το μπασμένο.

Ευτυχώς αποδείχτηκε διαμάντι=δαμάζω όνομα και πράμα. Μόλις του μήνυσε μια μέρα ο ναύαρχος ότι θα το επισκεφτεί, άνθρακας έγινε από το φόβο του.

Κάθισε σε μια καρεκλίτσα και περίμενε υπομονετικά με το χαρτάκι του στα χέρια Είχε γράψει τιμωρία 700 φορές την πρόταση «συγγνώμη ναύαρχε, δε θα λιποτακτήσω ποτέ ξανά». Έτρεμε, μέχρι που έσκασε μύτη ο ναύαρχος με την Ελίζαμπεθ (ξέρετε αυτή την πειρατίνα από το νησί της Καραϊβικής). Αυτή για ένα περίεργο λόγο κουβαλάει πάντα μαζί της ένα όπλο, «ψηφιακή σύγκλιση», το φωνάζει. Κανένας δεν έχει ακόμη καταλάβει τι είναι αυτό, τι μπορεί να κάνει μ’ αυτό ή πόσο επικίνδυνο είναι. Φαντάζομαι ούτε καλά-καλά κι αυτή.

Μόλις κατάλαβε το διαμάντι-Σίντο ότι είχαν φέρει μαζί τους το όπλο, αυτή και ο ναύαρχος, άρχισε να διαβάζει γρήγορα το σκονάκι με τα λαμπρά λόγια.

Ο ναύαρχος αποφάσισε να μιλήσει.  Νεκρική σιγή επικράτησε. Το διαμάντι έλαμψε, άρχισε πάλι να τον αποκαλεί με το όνομά του. «Διαμάντι Σίντο!». Επιτέλους όλα είχαν ξαναγίνει όπως πριν. 

Ξαφνικά, χωρίς καμία άλλη ένδειξη, ο ναύαρχος έκανε επανεκκίνηση με το πρόγραμμα του «χρυσού προορισμού» και κάτι άρχισε να λέει για τη Μύκονο. Όλοι σάστισαν, αλλά ποιος τολμούσε να μιλήσει εκεί μπροστά;

Μόνο εγώ είδα τι έγινε.

Του’ ριξε στο κεφάλι αυτή η μουλωχτή με την «ψηφιακή σύγκλιση».
Τώρα εξηγείται γιατί έχει χαζέψει εντελώς ο ναύαρχος!