Αχ αυτοί οι γόνοι!

Σήμερα θα αφήσουμε για λίγο τα διαμάντια της τοπικής μας αυτοδιοίκησης και θα ασχοληθούμε με γόνους.


Οι γόνοι, όπως σε όλα τα επαγγέλματα έχουν ένα φοβερό πλεονέκτημα. Παρακαταθήκη ψήφων. Είναι πολύ σημαντικό ότι έχεις σ’ αυτή τη ζωή να το αξιοποιείς. Σε άλλους π.χ. οι γονείς τους αφήνουν χρήματα, σε άλλους ακίνητα, σε άλλους τζάκι. Σ’ αυτούς αφήνουν όλα τα παραπάνω, συν ένα ακόμη, ψήφους, δηλαδή κάποιους ανθρώπους από εμάς που αισθάνονται υπήκοοι και θεωρούν υποχρέωσή τους να ακολουθούν το γενεαλογικό δέντρο της βασιλικής οικογένειας που έχουν δημοκρατικά αποφασίσει ότι θα υπηρετούν.

Ο γόνος δεν είναι απαραίτητο να αποδείξει τίποτε, γεννιέται με το στέμμα, του φέρνουν το δαχτυλίδι οι μοίρες, όταν πάνε πάνω από την κούνια του να του δώσουν ευχές.

Ξέρει ότι κάποια στιγμή μοιραία ο λαός θα τον αναζητήσει, χωρίς αυτός να κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι του.

Γόνος θεωρείται κι αυτός που έχει πολιτικό-πνευματικό γονιό, που κάποια στιγμή αποφάσισε να τον υιοθετήσει για τους δικούς του λόγους. Αυτός πολλές φορές μπορεί να τα πάει και καλύτερα. Όμως τον ακολουθεί δια βίου η ρετσινιά του υιοθετημένου.

Μάλλον έχω ανάδρομο Ερμή στο ζώδιο μου σήμερα, δεν εξηγείται διαφορετικά η κακή διάθεση και οι πονηρές σκέψεις που με κυκλώνουν.

Ακούστε να δείτε τι σκέφτηκα. Μόλις άκουσα ότι ο υποψήφιος περιφερειάρχης μας, ξέρετε ο Αλέκος , ανακοίνωσε για αντιπεριφερειάρχη την γόνο Καλογιάννη, ο Ερμής ήρθε και μου έριξε ένα καταιγισμό συνειρμών.

Ο αδερφός Καλογιάννης δεν ήταν αυτός που συζητιόταν ότι θα κατέβαινε στη θέση του Αλέκου, πριν τον Αλέκο;

Μήπως εκεί έγινε κανένα αλισβερίσι και κανόνισαν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο όλοι θα ήταν τακτοποιημένοι καλύτερα; Οι μηχανικοί συνήθως τα βρίσκουν μεταξύ τους, μάλλον επειδή έχουν κάνει την ίδια σχολή.

Αχ, να φύγει γρήγορα αυτός ο Ερμής να ησυχάσω, όχι τίποτε άλλο γιατί διάβασα και γι’ άλλους δύο γόνους που κατεβαίνουν στις εκλογές. Έχουν κι οι δυο τους κληρονομιά Δημαρχείο.