15 Νοεμβρίου, 2010


 
Τα «μεγάλα έργα», οι «ναυαρχίδες» και «οι τουριστικοί προορισμοί» αποδείχτηκε ότι δεν έπεισαν τους πολίτες που αποφάσισαν να προσφύγουν στην κάλπη χθες. Το αποτέλεσμα στο δήμο μας απέδειξε ότι οι πολίτες καταψήφισαν τις επιλογές της προηγούμενης δημοτικής αρχής. Ο Ν. Γκόντας και η παρέα του έχασαν γιατί δε σεβάστηκαν τον πολίτη, δεν μπόρεσαν να δώσουν λύση στα προβλήματα που αφορούν την καθημερινότητα των κατοίκων αυτής της πόλης. Δεν μπόρεσαν να απαντήσουν με έργα υποδομής, όχι «μεγάλα» κατ’ ανάγκη, ικανά όμως να ανακουφίσουν την καθημερινότητα και να δώσουν διεξόδους στους πολίτες.

Η προηγούμενη δημοτική αρχή δεν μπόρεσε να λύσει το πρόβλημα των σκουπιδιών, να δώσει ικανοποιητικές λύσεις στο κυκλοφοριακό, να παράσχει υποδομές για εναλλακτικές μορφές μετακίνησης, να προσφέρει στους δημότες της αποχετευτικό, αξιοπρεπείς κοινόχρηστους χώρους, έργα υποδομής, χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας, πεζοδρομήσεις, πολιτισμό.

Ακόμη και οι νέες γειτονιές που δημιουργήθηκαν, έφτασαν στο σημείο να φαντάζουν χειρότερες και από τις πιο παλιές.
Οι σύγχρονες πόλεις πρέπει να λειτουργούν πλέον βάσει άλλου μοντέλου. Πρέπει να λαμβάνονται μέτρα που να ανακουφίζουν τον πολίτη και όχι να του προσθέτουν επιπλέον προβλήματα. Πρέπει να του προσφέρουν ποιότητα ζωής.

Για παράδειγμα φτιάχτηκε η Κενάν Μεσαρέ, που για πάρα πολλούς ανθρώπους αποτέλεσε διέξοδο στο ήδη αυξημένο κυκλοφοριακό πρόβλημα. Καμία αντίρρηση. Ο σχεδιασμός της όμως θα μπορούσε να είναι εντελώς διαφορετικός. Δε μπορεί αυτός ο «αδιέξοδος δρόμος» να είναι ταχείας κυκλοφορίας, κλεισμένος με μπάρες, μέσα στη καρδιά μιας γειτονιάς. Τα πεζοδρόμιά του δεν μπορεί να είναι μισό μέτρο, να μην επιτρέπει την πρόσβαση της κάτω γειτονιάς στην πάνω, να αποτελεί απαγορευτική και επικίνδυνη πρόσβαση στα σχολεία της Κιάφας, να μην υπάρχει ποδηλατόδρομος. Αντιθέτως θα μπορούσε να αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δημιουργηθεί ένα νέο δίκτυο ποδηλατοδρόμων, που να ενώνεται με τον παραλίμνιο, τη Γεννηματά, την Αρχ. Μακαρίου, τη Δόμπολη, τη Σπ. Λάμπρου, τη Δωδώνης. Να έχει σύγχρονα και μεγάλα πεζοδρόμια για να εξυπηρετεί τις ανάγκες της γειτονιάς.

Το πρόβλημα πάντα δεν είναι τα έργα αυτά καθαυτά. Ο χαρακτηρισμός ενός έργου σε «ναυαρχίδα», δεν έχει καμία σχέση με το κόστος, αλλά με το σωστό και ολοκληρωμένο σχεδιασμό του, τη σύνδεσή του με μια σειρά άλλα έργα, τη μελλοντική προοπτική και αξιοποίησή του, τη σύνδεσή του με τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.

Οι εποχές και οι ανάγκες των πολιτών έχουν προ πολλού αλλάξει και μαζί τους άλλαξαν και οι επιλογές τους.

Ευχόμαστε η νέα δημοτική αρχή αυτό να το έχει συνειδητοποιήσει και να εργαστεί πάνω σε αυτή τη βάση.

Στη βάση της αξιοπρεπούς διαβίωσης και της ανακούφισης της καθημερινότητας του ήδη επιβαρυμένου πολίτη.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ororra αυτά που αναφέρεις απαιτούν σχεδιασμό και ένταξη σε ένα γενικότερο πλαίσιο ανάπτυξης που θα πρέπει να αποφασιστεί τώρα και να επεκτείνεται σε κάποιο χρονικό βάθος.

Δυστυχώς η λογική που επικράτησε τα τελευταία χρόνια, στο δήμο, δεν αντιστοιχούσε σε αυτόν τον σχεδιασμό. Κανένας επίσης δεν εγγυάται πως η νέα δημοτική αρχή θα πραγματοποιήσει τέτοιου είδους παρεμβάσεις. Με τους νέους όμως έχουμε την δυνατότητα να ελπίζουμε ότι θα είναι διαφορετικοί.

Η συμμετοχή όμως ενεργών πολιτών είναι το ζητούμενο στην σημερινή εποχή και είναι και μέτρο πίεσης. Η βραδινή ποδηλατάδα ήταν μία ενέργεια, μπορούν να υπάρξουν και πολλές άλλες ώστε να διαμορφωθεί η πόλη που θέλουμε να ζούμε.

Ανώνυμος είπε...

Τα έργα που έγιναν επί Γκόντα στα Γιάννενα ούτε ξανάγιναν ούτε πρόκειται να ξαναγίνουν. Πέρα Απο πρόσωπα, Πέρα από παρατάξεις, Πέρα από Κομματα.
Με λίγο μυαλό φαίνονται.

Ororra είπε...

Δυστυχώς αγαπητέ μου ανώνυμε με τόσα δάνεια που πήρε η δημοτική μας αρχή, θα έπρεπε αν είχαν αξιοποιηθεί σωστά, ορθολογικά και με όραμα να ζούμε σε καινούρια πόλη.
Φοβάμαι επίσης πως ξεχνάς ότι κάποια έργα που εσύ θεωρείς ότι είναι του «Γκόντα», δεν είναι. Τα χρήματα προέρχονται από το τρίτο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης και μερικά έγιναν γέφυρα και συνέχισαν και στο ΕΣΠΑ.
Άλλωστε εκλέγουμε τους άρχοντές μας για να κάνουν έργα, χωρίς να χρεώνουν καιτα εγγόνια μας. Να μη θεωρούμε λοιπόν ότι μας κάνουν και χάρη.