20 Φεβρουαρίου, 2010

Το πάρτι της απελευθέρωσης

Ο Δήμος μου θυμίζει τον εαυτό μου. Κάθε φορά που με παίρνουν τηλέφωνο από μια τράπεζα και μου αρχίζουν το γνωστό παραμύθι των δανείων στην αρχή κάνω τη δύσκολη. Μόλις συνεχίζουν και περνούν στους υποτιθέμενους ευνοικούς όρους,  απαντάω όλο χαρά "Εντάξει με πείσατε, θα περάσω από την τράπεζά σας".
Εκεί που πέφτω αμέσως είναι όταν με παίρνουν τηλέφωνο πριν από κάτι γιορτές, Πάσχα, Χριστούγεννα. καλοκαίρι και μου μιλούν για κάτι διακοποδάνεια, ή πως θα περάσω πλούσια τις ημέρες των γιορτών, μέσα στη χλιδή, χωρίς να χαμπαριάζω τίποτε. Εκεί δεν μπορώ ν' αντισταθώ με τίποτε. Λέω αβασάνιστα το ΝΑΙ με ένα πάθος και μία προσμονή!
Με το δήμαρχό μας τελικά έχουμε την ίδια ψυχολογία! Μέρες που έρχονται, ξέρετε, η απελευθέρωση του "χρυσού τουριστικού προορισμού", είπε να κάνει ένα πλούσιο τραπέζι στους φίλους του και άλλους "επίσημους" χαραμοφάηδες που φτιάχνονται μεταξύ τους, όπως γίνεται κάθε φορά άλλωστε, με ή χωρίς οικονομική κρίση.
Με τι χρήματα όμως; Ευτυχώς που τον πήρε εκείνη η χρυσή κοπελίτσα από την τράπεζα. Με πόση χαρά είπε το ΝΑΙ! Το καταπληκτικό δε του δανείου είναι ότι του είπαν ότι είναι τόσο καλός πελάτης που αυτή τη φορά θα του δώσουν 6.000.000 ευρώ.
Σκέφτηκε τότε ότι μπορεί να τραπεζώσει και περισσότερους φίλους κι αμέσως πήρε τηλέφωνο τον φίλο του τον Ψωμιάδη και τον κάλεσε στη δεξίωση που θα έκανε στο μαγαζί του άλλου τους του κολλητού στο grand serai.

Δεν υπάρχουν σχόλια: