Εφιάλτης ή κωμωδία;

Διζυγωτικά τα δίδυμα ή πατέρας και γιος;

Σας παρακαλώ αν γνωρίζει κανείς ποιος τον σκέφτηκε αυτό το συνδυασμό, ας μου γράψει. Σας ικετεύω, πεθαίνω να μάθω! Δε μπορεί, μόνο ένα αρρωστημένο μυαλό θα μπορούσε να τοποθετήσει αυτά τα δύο παγκάκια δίπλα-δίπλα.

 Εκτός πια αν μας κάνουν πλάκα από το Δήμο, γιατί διαφορετικά δεν εξηγείται το έκτρωμα! 

Αν γνωρίζει επίσης κανείς θα ήθελα να μου απαντήσει και σ' ένα άλλο μου ερώτημα. Γιατί έπρεπε να τοποθετηθούν δύο παγκάκια σ' αυτό το πεζοδρόμιο. Είχαν ραντεβού;

Σε ποια πόλη ζω άραγε; Μήπως έχουν βαλθεί να με εξοντώσουν; 

Αγγελία

Ζάντα από αυτοκίνητο citroen στολίζει κορμό στο δάσος των Ιωαννίνων. Παρακαλείται όποιος την έχασε κατά τη διάρκεια της βόλτας του στον αυτοκινητόδρομο του δάσους να την αναζητήσει σε πρόσφατα κομμένο κορμό στην κενρτική αρτηρία.

Εάν πάλι δεν βρεθεί ο ιδιοκτήτης και παρέλθει ένας μήνας, μπορείτε όλοι όσοι έχετε αυτοκίνητο citroen και έχετε χάσει τουλάχιστον μία από τις ζάντες σας να μπείτε σε κλήρωση.

Θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία του Δασαρχείου Ιωαννίνων. Ημέρα και ώρα θα ανακοινωθούν από τη Διεύθυνση Δασών.  

Εάν δεν υπάρξει νικητής η ζάντα θα παραμείνει στην ιδιοκτησία του δάσους να στολίζει τον κορμό. Παρακαλούμε εάν σας περισσεύουν ζάντες και δεν τις χρησιμοποιείται, να τις φέρετε στο δάσος σε μία βόλτα με το αυτοκίνητό σας, οποιαδήποτε ώρα και ημέρα της εβδομάδας, γιατί υπάρχουν κι άλλοι κομμένοι κορμοί έτοιμοι για διακόσμηση.

Έργο βαρκούλα

Τις περισσότερες φορές οι απλές παρεμβάσεις στις γειτονιές μιας πόλης, είναι πολύ πιο ουσιαστικές από τα μεγάλα έργα. Προσφέρουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό λύσεις στα απλά καθημερινά προβλήματα, δημιουργούν συνθήκες αξιοπρεπής διαβίωσης, επιδρούν στην καλή ψυχολογία των πολιτών.

Ο Πλάτανος π.χ. είναι μια περιοχή στο κέντρο της πόλης, που σηματοδοτείται από μια μικρή πλατεία, που κύριο χαρακτηριστικό της είναι η ύπαρξη ενός μεγάλου πλάτανου, εξού και το όνομα. Από το κεντρικό αυτό σημείο, καθημερινά περνούν εκατοντάδες άνθρωποι, είτε πεζοί, είτε με τα αυτοκίνητά τους.

Σ' αυτή την πλατειούλα ξεκουράζονται και ψυχαγωγούνται άνθρωποι όλων των ηλικιών, κλείνονται ραντεβού, συνευρίσκονται γείτονες, ανταλλάσσονται απόψεις, προβλήματα και προβληματισμοί, παππούδες και γιαγιάδες βγάζουν βόλτα τα εγγονάκια τους. Το κόστος για να ομορφύνει αυτή η πλατεία, με πολύ απλές παρεμβάσεις είναι μηδαμινό σε σχέση με το αποτέλεσμα που θα έχει στην καθημερινότητα δεκάδων κατοίκων.

Τα σήματα π.χ. μπορούν να στηριχτούν με κάποιον άλλο τρόπο ή σε ένα άλλο σημείο και όχι πεσμένα και γερμένα στον τοίχο της λιλιπούτειας πλατείας ή δίπλα από τα παγκάκια. Ο πίνακας για αναρτήσεις κηδειών και μνημόσυνων, καλό θα ήταν να μη βρίσκεται σε περίοπτο σημείο, εκεί κυρίως που συχνάζουν άνθρωποι έτοιμοι να μετακομίσουν κι αυτοί στον ύψιστο, αλλά να τοποθετηθεί σε άλλο σημείο, να είναι σίγουρα πιο καλαίσθητος και σε καμία περίπτωση σε μέγεθος με μεγάλη υψομετρική διαφορά σε σχέση με την πέτρινη βρύση. Κοντεύει να φτάσει τον πλάτανο σε ύψος!

Η πέτρινη βρύση θα μπορούσε να καθαριστεί και να σβηστούν τα κάφρικα γκράφιτι που τη διακοσμούν.

Τα παγκάκια, πονεμένη ιστορία για την πόλη μας, θα μπορούσαν να συντηρούνται, όπου και όταν χρειάζεται, αν όχι να αλλαχτούν.

Ας σεβαστούμε επιτέλους τους απλούς δημότες αυτής της πόλης. Ακόμη και με ψίχουλα μπορούν να γίνουν ουσιαστικές, οικονομικές και καλαίσθητες παρεμβάσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι σεβασμός, ενδιαφέρον, φαντασία, αισθητική. Φτάνουν πια οι ναυαρχίδες. Πνιγήκαμε.

Γκράφιτι κάφρων

Έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε  στους τοίχους των σπιτιών και δημόσιων κτιρίων, συνθήματα για τον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ, όταν φυσικά αυτοί δεν καλύπτονται από αφίσες νυχτομάγαζων. Γι' αυτό επικροτούμε και απαιτούμε συνθήματα 

με ευαισθησία και συναισθήματα...

οικονομικά και κοινωνικά μηνύματα...

πρωτότυπα ελληνικότατα υποκοριστικά....

αγοραστικές προσφορές...

Μπράβο παιδιά. Σας αξίζει ένα τεράστιο μπράβο για τη φαντασία, εφευρετικότητα και δημιουργικότητά σας η οποία θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν εξαντλείται στους τοίχους των ξένων σπιτιών, αλλά και στου δικού σας. Αν μπορείτε να μας γράφετε και τις διευθύνσεις σας να σας επισκεφτούμε...

Ο μάγκας βγήκε στη στεριά

Μου αρέσει ο ναύαρχός μας. Είναι η προσωποποίηση της μαγκιάς και του θράσους του Έλληνα που διαπρέπει στο εσωτερικό. Με τον τσαμπουκά του μαγειρεύει ότι γουστάρει και με όποιον τρόπο τον βολεύει. Όταν δε τον στριμώχνουν βγαίνει και δίνει συνεντεύξεις με ένα ύφος, σα να μας λέει: "Τι μου λέτε τώρα ρε παλικάρια, εγώ έκανα ότι καλύτερο μπορούσα, για σας και την πόλη μου". 
Το καλύτερο δε είναι το ύφος που παίρνει. Απίστευτος ηθοποιός!  Έχει μια φυσικότητα και μια απλότητα, που δεν τον ταράζει τίποτε.
Με την ίδια μαγκιά, γιατί νομίζει ότι μπορεί να μας παίζει όλους, όπως αυτός νομίζει και γιατί μας θεωρεί όλους ηλίθιους, που μπορεί και να είμαστε, παρουσιάζει ότι προτάσεις και χαρτιά μαγειρεμένα θέλει, με το σκεπτικό, αν μου περάσει μου πέρασε, αν δε μου περάσει και μαθευτεί που θα πάει θα γκρινιάξουν κάποιοι γραφικοί και θα ξεχαστεί κι αυτό, όπως τόσα άλλα.
Ακόμη και τους κολλητούς του πουλάει κι αγοράζει στο δευτερόλεπτο. Δεν έχει συναισθηματισμούς ο ναύαρχος.
Μια συμβουλή μόνο σου δίνω ναύαρχέ μου, γιατί ξέρεις ότι σ' αγαπώ και σε θαυμάζω:  Να θυμάσαι, ότι ο σοφός λαός, όσο βλάκας και να είναι, όσο βλάκας και να περνιέται, έχει πει σοφίες. Θυμάμαι λοιπόν μία και στη θυμίζω κι εσένα: "Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται..."
Στην περίπτωσή σου η αλήθεια είναι, έχουν περάσει περισσότερα, αλλά η χαρά δεν κρατάει για πάντα. Ευτυχώς για μας ναύαρχέ μου.

Κουίζ για το Δασαρχείο

Αν κάποιος βρεθεί στο χώρο του αστικού δάσους Ιωαννίνων και περπατάει ή τρέχει ανέμελα στο μεγάλο μονοπάτι-εθνική οδό, θα συναντήσει σε κάποιο σημείο μπάζα και σιδεριές που με φυσικό τρόπο απαγορεύουν την είσοδο σε εργοτάξιο, χωρίς άλλη ένδειξη.

Αν κοιτάξει κανείς πίσω από τα οδοφράγματα, θα αντικρύσει έκπληκτος ένα μεγάλο πρόσφατα ανοιγμένο δρόμο σαν τη λεωφόρο Γεννηματά, απλά ακόμη χωμάτινη!

Συνεχίζοντας τη βόλτα του δέκα μέτρα παραπέρα, θα συναντήσει ένα δεύτερο δρόμο, την Κενάν Μεσαρέ που τέμνει τη Γεννηματά, χωμάτινος ακόμη κι αυτός.

Που οδηγεί αυτός ο δρόμος; Το κουίζ απευθύνεται αποκλειστικά στους υπεύθυνους του Δασαρχείου Ιωαννίνων, καθώς και στην Περιφερειάρχη στην οποία και υπάγεται το Δασαρχείο και η Δ/νση Δασών.

Και για να μην αφήνουμε τους υπόλοιπους σε αγωνία, αν κοιτάξετε προσεκτικά στο βάθος θα δείτε να χτίζεται ένα καινούριο σπιτάκι.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ

1. 
   
   Γιατί ο κύριος που καθόλου δεν αμφισβητώ τη νομιμότητα της αδείας του περνά τα μηχανήματά του για να χτίσει το σπίτι του μέσα από το δάσος;
2. 
   
   Για να χτίσει κανείς και να του δοθεί άδεια, δεν πρέπει να έχει πρόσβαση σε δρόμο;
3. 
   
   Ποιος του έδωσε άδεια πρόσβασης από δασικό δρόμο και κατά πόσο αυτό είναι νόμιμο ή προβλέπεται;
4. 
   
   Για τα δέντρα που κόπηκαν και εξαφανίστηκαν άμεσα και αθόρυβα, είχαν άδεια από το Δασαρχείο;
5. 
   
   Στο μέλλον η πρόσβαση αυτών των ανθρώπων στο σπίτι τους θα γίνεται μέσα από το δάσος και τις ανοιχτές πλέον λεωφόρους;
6. 
   
   Θα αποκαταστήσουν οι υπεύθυνοι τις λακκούβες που δημιουργήθηκαν στο δρόμο από τη  διέλευση βαρέων οχημάτων;

Αναμένουμε απαντήσεις...

Επιστολή

Αγαπημένε μου Ναύαρχε-Δήμαρχε,
αισθάνομαι την ανάγκη να σε ευχαριστήσω και δημόσια που είσαι αποφασισμένος να υποστείς οποιεσδήποτε διώξεις αν πρόκειται να υπερασπιστείς τα προσωπικά μου δεδομένα, τα δικαιώματά μου και τα συμφέροντα της πόλης σου.
Λατρεμένε μου, πως μπορώ να σου δείξω το θαυμασμό που τρέφω για τα ιδανικά σου, το ήθος σου, την αλληλεγγύη σου;
Πως μπορώ να σε ευχαριστήσω που προστάτεψες το εκκαθαριστικό της εφορίας που μου ζήτησες στην πρόσφατη μεταδημότευσή μου;
Ναι αγαπημένε μου, μόνο εσύ και οι υπηρεσίες σου ήθελα να γνωρίζουν τα εισοδήματά μου. Καλά έκανες "φωτισμένε", ενάρετε αρχηγέ μου. Αν μπορείς σε παρακαλώ πάρε το δικαίωμα της γνώσης των φορολογικών μου στοιχείων κι από εκείνη την απαράδεκτη υπηρεσία, ξέρεις την εφορία, που όχι μόνο ξέρει τα πάντα για μένα, αλλά τα δημοσιοποιεί και στο διαδίκτυο για να τα βλέπει η οποιαδήποτε τυχαία αντιπολίτευση.
Προστάτεψέ με σωτήρα μου.
Θέλω επίσης δημόσια να σε ευχαριστήσω που έδιωξες εκείνον, τον ακατονόμαστο, εκείνον ντε, τον άνθρωπο που αντί ν’ ασχοληθεί με την ανάπτυξη της Ηπείρου, εξαντλούσε τον χρόνο του καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια να μη γίνουν οι μεγάλες ναυαρχίδες στην πόλη σου, οι "παρακαταθήκες για τα παιδιά μου", όπως το GRAND Ξενία.
Σ' ευχαριστώ αγαπημένε μου που μου πρόσφερες τα spa μου απλόχερα, χωρίς καν να με ρωτήσεις.
Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω, παρά να υπάρχεις συνεχώς στη ζωή μου και να με προστατεύεις;
Σε εξουσιοδοτώ να διώξεις από την πόλη σου όλους τους "ορισμένους εμπαθείς" για να μη μπορούν να βλέπουν τα προσωπικά μου δεδομένα.

Πάντα δική σου
Ororra

Ο Καπετάν-Αργίας

Μόνο 20 μέρες αργίας; Τσ, τσ,τσ...Μη στενοχωριέσαι καπετάνιε μου. Ο καλός ο καπετάνιος στις φουρτούνες φαίνεται.
Τι φάτσα είναι αυτή; Σου πνίγηκαν οι ναυαρχίδες σου; Κανονικά θα έπρεπε να πετάς από τη χαρά σου. Ισόβια έπρεπε να σε παύσουν κι εσένα κι όλους τους ναυαρχέους σου.
Τελικά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη στην Ελλάδα!

Συμβουλή προς ποδηλάτες-άτριες

Αγαπητοί ποδηλάτες-τριες να προτιμάτε να κινείστε σε δρόμους στενούς, χωρίς διαγράμμιση, περιορισμένης ορατότητας και υψηλής επικινδυνότητας και όχι στον ποδηλατόδρομο της παραλίμνιας περιοχής.

Μην αφήνετε ποτέ τα παιδιά σας να κινούνται πάνω στον ποδηλατόδρομο χωρίς να τα έχετε ασφαλίσει πριν. Μπορούν πολύ εύκολα να πέσουν από τον ποδηλατόδρομο στο κατεστραμμένο τσιμέντο, από ύψος 20 έως 40 εκατοστών. Εξαρτάται από το σημείο. Η πτώση είναι πολύ πιθανή κυρίως όταν γίνονται ελιγμοί αποφυγής των περιπατητών.

Το ύψος πτώσης ανεβαίνει εκατοστά στο σημείο τερματισμού του ποδηλατόδρομου. Τα κολονάκια "προειδοποιούν" τα ποδήλατα να μην παρκάρουν εκεί, για να μπορούν οι ποδηλάτες να πέφτουν από ψηλά ανεμπόδιστοι. 

Ποια φωτισμένα μυαλά το σκέφτηκαν αυτό; Βαράτε τους. Οι άνθρωποι είναι άρρωστοι!

Πανελλαδική ποδηλατοπορεία

Εάν δεν έχετε ποδήλατο και θέλετε να πάρετε μέρος στην ποδηλατοπορεία, μη στενοχωριέστε. Πηγαίνετε έξω από το δημοτικό μας παρκινγκ στο ρολόι. Εκεί σας περιμένουν πολύ καιρό τώρα δύο ποδήλατα που θα σας προσφέρουν προσωρινή λύση.

Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι μια σέλα, ένα τιμόνι, μια τρόμπα και φύγατε.

Είδατε φροντίδα και προνοητικότητα ο Δήμος μας;

Διαφημιστική ζαρντινιέρα

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να διαφημιστείτε. Ένας είναι οι εξωτερικοί τοίχοι των σπιτιών ιδιωτών, αλλά  και αυτών των δημόσιων κτιρίων. Ένας άλλος πολύ συνηθισμένος επίσης είναι οι κολόνες παντός τύπου. Εάν έχετε παραγγείλει αυτοκόλλητα μπορείτε να τα κολλήσετε σε πινακίδες και καθρέφτες κυκλοφορίας, καθώς και στις διευθύνσεις σπιτιών .

Με όλους τους προηγούμενους τρόπους απλά θα είστε "συνηθισμένοι". Αν θέλετε πραγματικά να ξεχωρίσετε, να κάνετε τη διαφορά, να αισθάνεστε in, υπάρχουν νέοι τρόποι να διαφημιστείτε.
Στο πιο κεντρικό και αμφιλεγόμενο σημείο της πόλης μας, στην κεντρική μας ταράτσα, ή αλλιώς πλατεία.
Εκεί θα βρείτε μεγάλες ξύλινες ζαρντινιέρες που τις κοσμούν φυτά.
Κολλήστε το διαφημιστικό υλικό σας χωρίς ενδοιασμούς, εντελώς δωρεάν. Τρέξτε να προλάβετε, δεν υπάρχουν και πολλές.
Δοκιμάστε το! Εγγυημένη επιτυχία!

Η λεωφόρος της αναβολής

Περπατούσα αμέριμνη στην λεωφόρο της αποσυμφόρησης, την Κενάν Μεσαρέ και θαύμαζα τα νέα της φανάρια, τα γεμάτα σκουπίδια πεζοδρόμιά της κι αναλογιζόμουν: Πότε θα έρθει ο Ιούνιος να δοθεί στην κυκλοφορία, αυτή η ναυαρχίδα που θα αποσυμφορήσει την πόλη μας και θα μπλοκάρει όλη τη Δωδώνης και τη Δόμπολη;

Να μπορώ κι εγώ επιτέλους να κυκλοφορώ ελεύθερα, γρήγορα και με ασφάλεια  με την αμαξάρα μου, να νιώθω σύγχρονος Ευρωπαίος πολίτης βρε αδερφέ;

Κι ενώ ονειρευόμουν βλέπω μπροστά μου ένα λεωφορείο. Μπα, σκέφτηκα, άρχισαν και τα δρομολόγια αστικής συγκοινωνίας πριν καν δοθεί στην κυκλοφορία; Μωρέ μπράβο ετοιμότητα!!!!!!!!!!

Έμεινα αποσβολωμένη. Έψαχνα εναγωνίως τη στάση. Το λεωφορείο όμως έμενε στάσιμο για πολύ ώρα. Πλησίασα γεμάτη περιέργεια και ανακάλυψα κάτι πολύ φυσιολογικό για τα δεδομένα μας. Κάποιοι απλά το είχαν «πετάξει» εκεί.
Αναστέναξα ανακουφισμένη.

Δεν είχε αλλάξει τίποτε στην πόλη και την καθημερινότητά μου. Ένιωσα για μια ακόμη φορά ασφαλής.

ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ

Η κοινωνία αυτή τη στιγμή έχει συνειδητοποιήσει ότι θα υποστεί θυσίες με πρώτα εξιλαστήρια θύματα μισθωτούς και συνταξιούχους. Η απαίτησή της μία. Να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι, αυτοί που οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία.

Η απαίτηση λογική αλλά στην πράξη δύσκολο πολύ. 

Πρέπει να τιμωρηθεί όλη η Ελλάδα. Πρώτος και καλύτερος ο λαός, γιατί ανεχόταν και με την απραξία του επικροτούσε τόσα χρόνια την ατιμωρησία σε όλα τα επίπεδα. Εθελοτυφλούσε. Ψήφιζε τα λαμόγια εν γνώση του τις περισσότερες φορές για να εξυπηρετήσει και να αποκομίσει μικρά ή μεγάλα προσωπικά οφέλη.

Ανεχόταν συμπεριφορές στο μικρόκοσμο ή μακρόκοσμό του, γιατί πίστευε μόνο στη βόλεψή του και στον ωχαδερφισμό. Δεν ήθελε στην ουσία να γνωρίζει την αλήθεια. Πίστευε ότι δεν τον αφορούσε, ότι ήταν πέρα και πάνω απ' αυτόν.

Συντεχνίες πάλευαν η κάθε μία ξεχωριστά, μυστικά,  να αποκομίσει τη μερίδα του λέοντα για τον εαυτό της. 

Ψηφοφόροι σέρνονταν για μια θέση στον ήλιο σε γραφεία κάθε είδους πολιτευτών.

Ενισχύαμε καθημερινά τις μαύρες τρύπες εν γνώση μας περισσότερο και λιγότερο εν αγνοία μας.

Καλύπταμε τα λαμόγια δίπλα μας, στον εργασιακό μας χώρο στο όνομα της συναδελφικής αλληλεγγύης.

Διακινούσαμε μεταξύ μας καθημερινά μαύρο χρήμα, καθένας μας στα πλαίσια των δυνατοτήτων του, αντιμετωπίζοντάς το ως φυσική και αυτονόητη συναλλαγή, διανθισμένο με ολίγο απο μαγκιά.

Αποθαρρύναμε ανθρώπους με ποιότητα που προσπαθούσαν να αναδειχτούν μέσα σε ένα σάπιο πολιτικό και κομματικό σύστημα καταψηφίζοντάς τους, γιατί δεν μας έκαναν τη δουλειά μας, δεν μας χτυπούσαν την πλάτη, δεν μας έπαιρναν τηλέφωνο στη γιορτή μας.

 Όποιος τόλμησε ποτέ να καταγγείλει άνομες κι ανάρμοστες συμπεριφορές, έμπλεξε στον κυκεώνα ενός νομικού συστήματος τύπου "Πυθίας". Η ερμηνεία του νόμου, όταν μετά από χρόνια γινόταν η δίκη, χωρούσε πολύ νερό και ο μόνος χαμένος οικονομικά και ηθικά αναδεικνυόταν ο καταγγέλλων.

Η μισή βουλή δικηγόροι. Νομοθετούσε καταπώς τη βόλευε κάθε φορά. Νομοσχέδια περνούσαν εν μία νυκτί, μυστικά πολλές φορές, κομμένα και ραμμένα στα μέτρα ορισμένων. 

Οι ίδιοι άλλωστε αποτελούσαν και τη δικαστική εξουσία. Και το μαχαίρι και το πεπόνι. Δε νομίζω να υπήρξε άλλος κλάδος πέρα των δικαστικών και των βουλευτών που κάθε τόσο αξίωνε και έπαιρνε για κάποιο κάθε φορά λόγο αναδρομικά μεγάλα χρηματικά ποσά.

Έφτασε όμως η ώρα να βγούνε κι οι ίδιοι στο δρόμο, γιατί όταν σαπίζουν οι ρίζες απ' το δέντρο δεν γλυτώνει κανένα κλαδί του.  

Σύγχρονοι ευεργέτες

Κυριακή βράδυ είδα σε επανάληψη μια εκπομπή στο τοπικό τηλεοπτικό κανάλι ITV. Φιλοξενούσε μια γυναίκα που θαυμάζω πάρα πολύ και δεν γνωρίζω προσωπικά, αλλά παρακολουθώ το έργο της και προσκυνώ την προσφορά της. Την κ. Νατάσα Μπέγκα, πρόεδρο του Δ.Σ. της ΕΛΕΠΑΠ του παραρτήματος Ιωαννίνων. Μια γυναίκα που έχει δώσει τριάντα χρόνια ζωή κι ελπίδα σε εκατοντάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες στην πόλη μας. Μια γυναίκα που μοναδικό μέλημά της είναι η προσφορά. Ταπεινή, εργατική, δοτική, δυναμική, αεικίνητη.
Μίλησε για όλα, το έργο της ΕΛΕΠΑΠ, το Δ.Σ., τους ανθρώπους που στηρίζουν αυτή προσωπικά, αλλά και την ΕΛΕΠΑΠ, τους δωρητές, τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, το νέο επίτευγμα της ΕΛΕΠΑΠ, την εξασφάλιση  15 στρεμμάτων από την Περιφέρεια για την κατασκευή Σπιτιών Προστατευμένης Διαβίωσης για ενήλικα ανάπηρα άτομα, Ξενώνων Βραχείας Παραμονής τους για την κάλυψη έκτακτων αναγκών καθώς και Κέντρο Ημερήσιας Δημιουργικής Απασχόλησης ενηλίκων ατόμων με αναπηρία.

Παρακολουθούσα με μεγάλο ενδιαφέρον, με συνεπήρε η απλότητα που μιλούσε για μια τεράστια προσφορά. Σκεφτόμουν όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους ανώνυμους, τους επώνυμους, τους εθελοντές, τους επαγγελματίες, τους δωρητές, τους σύγχρονους ευεργέτες, που η καθημερινή προσφορά τους είναι τεράστια για κάποιες κατηγορίες συνανθρώπων τους που υποφέρουν, που χωρίς αυτούς θα ζούσαν την πλήρη απαξίωση, την πλήρη εγκατάλειψη, τον αργό καθημερινό θάνατο.
Από την άλλη σκεφτόμουν την κατάντια μας όσο αφορά στον τηλεοπτικό χρόνο, που μονοπωλείται από μια σειρά πολιτικών και πολιτικάντηδων που προσκαλούνται να περιδιαβαίνουν σε όλες τις εκπομπές και αρέσκονται σε βαρύγδουπες και ανούσιες κατά το μεγαλύτερο μέρος τους δηλώσεις.
Αρκετά έχουμε ξεπέσει σαν χώρα σε όλα τα επίπεδα. Μήπως πρέπει να βοηθήσουν στην ανάταση των πολιτών, τουλάχιστον τα τοπικά ΜΜΕ προβάλλοντας και την άλλη όψη του νομίσματος;
Ανθρώπους που με τη ζωή και τη φωνή τους μπορούν να μας θυμίσουν κάποια πλευρά του εαυτού μας που μάλλον ξεχάσαμε, να μας θυμίσουν ότι μπορούμε να γίνουμε ξανά ανθρώπινοι κι αληθινοί, αισιόδοξοι, άνθρωποι με στόχους κι ενσυναίσθηση για τον συνάνθρωπό μας;
Υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι άνθρωποι δίπλα μας, άλλους τους γνωρίζουμε κι άλλους όχι.
Ας τους αναδείξουμε σαν κοινωνία κι ας τους τοποθετήσουμε εκεί που τους αξίζει.

Μαύρη Κυριακή

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΝΘΕΙ

ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ